17. März 2023 01:42

Phố Xuân Viên, TT. Sa Pa, Sa Pa, Lào Cai, Vietnam | 18°C

Huiii, isch das es Zmorge g’sii. Fein, früsch u g’sund. Ig höckle am Zmorgetischli u luege i ds Tal use, wie der Näbel ufe u ache geit, a tribe vo der Morgesunne. Zringsetum g’höre n i Lüt i allne mügleche Sprache brabble u murmle. E frömdi, interressanti Wält hie in SaPa.

Ds Morgespaziergä gli füehrt i ds Dorf ache: u ds Läbe brummt!

U das em Morge em achti. Es is h wie daheim, we d Solothurner chöme.

U de chunnt d Mama Chau unwott mer unbedingt e Bärgfüehrig a drähie. Es brucht ziemli Usduur, bis si begrift, dass ig das nid cha und wott. U nach ihre chunnt e Zweiti u de no e Töfffahrer wo mi wott mitnäh ….
Phố Xuân Viên, TT. Sa Pa, Sa Pa, Lào Cai, Vietnam | 20°C
Der Usflug hüt söll nach Lao Chai u Ta Van gah. Mer fahre zersch us SaPa use u stuune, wie sech das ‹Stedtli› usb’reitet. Der Hang dürab geng wyter.

Mer halte, wo me zum Dorf abe chunnt. Tja, de geit es los. Jungi Froue (ungef. 18) nähme üs in Empfang, begleite üs vo itz a bis em Mittag uf Schritt u Tritt, schreie loufend vo wäge shoppe u so. Ihrer chlyne Chind uf em Rügge wärde beschtens i das G’schäft i g’wise;- u si si penetrant! Ihrer Täschli, Tüechli, Tierli u Chleidli si zwar schön, entspräche ihrem Stil aber si für üs unbruchbar.

Die Stäge wo mer achegöh si rächts u linggs vo Läde g’süümt. Viel Läde g’göre de Schwarze Hmong, d Ware chöme aber zu me grosse Teil us China. Es git zwar Lüt, wo sälber Ware härstelle, aber vieli si mume Händler.

Es git ere o, wo vo uswärts häre chöme, für hie ihri Ware z verchoufe. Zum Teil o us China. Es het äbe nid überall so viel Tourischte wie hie.

Zum Teil si d Ware minderwärtig, oder der Plastik o g’fähährlig wil giig.

Unde im Dorf geit es über ne rächte Fluss u d Rügg waggelet toll. Mer wandere nachVa Tan. Üser Verfolgerinne hei uf g,gäh. Es geit em Zmittag e gäge.

Vorhär müesse mer aber no chley Distanz zrügg lege. Verby a Wasserbüffle u Riisfälder geit es ds Tal dürab. D Landwirtschaft wird zum Teil vernachlässiget. Ds schnälle Gäld vom Tourismus lockt.

Unterwägs si o d Ching, wo us der Schuel chöme. D Verlockige si für si sicher o gross, we si dä Wäg jede Tag müesse gah. (A anderer Stell wott i de no e paar Wort zur Schuel verliere.)

Mer ässe im Le Gecko in SaPa. Nach em Ufstieg us em Tal fahre mer zrügg. Ds Ässe isch ganz usgezeichnet u i schlemme vor mi häre

Ds Ässe isch nüt Speziells, eifach ds Menü. Suppe-Salat-Fisch-G’mües- angere Fisch-Tofu-Riis u tolli Sösseli. Zum Schluss es ganz guet’s Lafi für mi.

Der Gaschruum isch schön, d Toilette si suber u d Bedienig ganz fründlig. Sobald me aber näbe, hinger oder unger  Huus luegt, er hlüpft me fasch chley. Irgendwie würkt vieles a g’fange, vergässe, nid fertig dänkt.

Em Nami fahre mer chley wyter, stige wieder d Stäge dürab i ds Tal u i ds Dorf Catcat.E s geit ziemli ache, drum isch üsi Gruppe dezimiert, naja. Touristisch isch hie o, – es het aber nümm so agressivi Verchöiferinne.

Mer b’sueche i me Art Kulturzäntrum e Darbietig vo junge Lüt. Es wärde traditionelli Lieder, Tänz u Spiel dar b’bote. Das g’fallt mer o ganz guet.

Später stige mer der Talhang wieder ueche. Es tuet guet wieder chley z loufe. Äppe em Vieri si mer wieder im Hotäl.