27. März 2023 02:51

Ds Zmorge im Hotäl isch wieder grandios.

Wie n e Stock ha n ig g’schlafe. Ig bi geschter richtig müed g’sii vo däm Zugfahre. Am vieri bi n ig erwachet, aber es isch dusse no Nacht g’sii.  Am halbi sibni isch de der Wecker los un am sibni bi n ig zum Zmorge.

Dusse isch de scho ei Betrieb. Vom Hotälreschturant g’seht me i d Nha Trang Bucht. E grandiose Usblick. Allerdings isch zwüschem Wasser u mir e Strass, wo nid g’rad weni Verchehr het.

Ds Sunrise Nha Trang isch nid die schlächtischt Adrässe. Mis Zimmer isch e Ballsaal. O we d Irichtig scho e Bitz i d Jahr isch cho, isch es toll hie. I ha zwöi Fänschter im Zimmer. Vor em einte ha n ig Zuegang zu re riisige Dachterrasse, vor em angere isch e Terrasse wo zue däm Zimmer g’hört.

Am halbi nüüni geit die ganzi Gruppe i ds Museeum wo am Alexandre Yersin g’widmet isch.

D Vietnamese verehre dä berüehmt Schwizer, wo Schüeler vom Pasteur isch g’si. Die Chrankheite denn mit Impfige z bekämpfe isch e ächte Fortschritt g’sii. Was würd der Yersin ächt über üser hütige Impfgägner dänke.

Anschliessend fahre mer i ds Museeum of Oceanographie in Nha Trang. Mi het das aber nid so überzügt. I ha der Idruck, dass itz vieles nume provisorisch isch. E Usbou isch im Gang. Bis es aber sowit isch, tüe eim die Tier e Bitz leid i dene viel z chlyne Chefige u Aquarie.

Ds nöie Geböide söll öppe viermal so gross wärde wie itz. Hoffentli bringt dä Usbou de Tier öppis.

I der Usstellig wärde o bekannti Problem wie der Plastik a g’sproche. Da het Vietnam no viel vor sech. Plastikseck wärde eim fasch nache g’schosse u o süsch isch Plastikzüüg überall. Nid sälte landet dä irgendwo i der Natur, (a Land wie im Wasser). G’sammlet wird nid u ds Umwältbewusstsii isch no niene.

Ds gröschte Becki im Institut isch o so rund, wie das wo i däm dütsche Hotäl ‹platzt isch. Hoffentli passiert das hie nid.

Nha Trang isch o berüehmt derfür, es Zämtrum für d Cham-Kultur z sii. (Dä eo mer aber so grossartig i ds Bild g’gumpet isch, e Oustralier, g’hört nid derzue.)

Leider isch es sehr heiss u sider em Morge rumplet mi Buuch. So richtig g’niesse cha n is nid.

Die steinegi Notre Dame fötele n i nume us em Bus bim Verbifahre. Si isch nid offe u drum nid so interressant.

Nach dere Morgetour göh mer i me traditionelle Reschturant gah Zmittag ässe. I stune, wie billig das hie isch.

Der Nami isch frei. Das isch g’rad guet für mi. Mi Buuch het sech beruehiget un i lige chley fuul ume. Dusse vor em Hotäl wird ‹boue. Me rüschtet für die nächschti Tourischteinvasion.

I ha mit em Willi vo St. Galle abg’macht, dass mer no chley a die früschi Luft göh.

Chuum dusse, isch de das mit der früsche Luft e faltschi Hoffnig g’si. Einersits isch Verchehr wie wahnsinnig uf dere Uferpromenade, angerersits isch geng no wit über zwänzg Grad dusse.

Mer loufe em Meer nah u bewundere die sportleche Vietnamese u Vietnamesinne. D Sportg’rät wo ufg’stellt si, wärde brucht.

Es wird aber o no lang badet im Meer. Ersch wo’s de dunkel isch, läärt sech der Strand.

Nach me vietnamesische Kafi, es Glas Tee u zwe Centimeter Kafisubstrat us em Filter, loufe mer langsam wieder zrügg zum Hotäl.

Em sibni bi n i wieder zrügg, mache no Büro u gah de i ds Bett. I zäh Stund geit es wyter.