Tages – B’richt : -Dobro jutro- us Montenegro
vom:23.9.24
in: Virpazar
was:
… isch passiert …
Läck faht das hüt wieder früech a.
Mer besammle üs em halbi achti bim Partisanedänkmal zum gah Zmorge ässe. Em halbi siebni isch der ‹Dorf-Supermarket› offe, für n es Picknick z choufe. Also muess i em sächsi uf für dass d Morgeroutine längt u n ig no paar Föteli im Dorf cha gah mache?
Virpazar isch es chlyses Dörfli, wo sech druf spezialisiert het, Tourischte z betröie u ne in erschter Linie Bootstoure a z drähie? Mit grosse Care wärde d Lüt zueche g’charet u uf em chlyne Dorfplatz het es guet füfzg chlyni Ständ wo alli Bootsfahrte i verschiedenschte Variante a biete. Rund um ds Dorf, im Wasser si de o all die Boot a bunde, wo dä Spass sölle ermügleche.
Wo n ig am Morge gah ga fötele isch chalt, es het aber o kener Tourischte (ussert mir) ume. E tolli Stimmig.
I gah o ga kömerle (was eigetli nid nötig wär g’sy) u nachhär gah zmörgele. I ha scho geschter bim Znacht g’stunet, wie uftischet wird. Nid nume viel, sondern o guet’s. Itze bim Zmorge isch das g’rad glych.Schüsseli über Schüsseli u alles natürlech.
Am nüni isch wieder Träffpunkt. Mir starte zu üsere erschte Wanderig; – das heiss, mer wärde mit em Bus bis Donji Brčeli g’fahre. I däm Dörfli läbe nümm viel Lüt, aber es het es alt’s Chloschter. Bim letschte Ärdbebe i dere Gäged isch das zwar schwär beschädiged worde, – d Mönche hei’s aber wieder ufb’boue.
Mi düecht d Chilche angersch als ds Mazedonie oder Ungarn, isch aber o orthodox.
Der Wanderwäg,, wo d Familie u Fründe vom Reiseleiter währed der Coronazyt markiert hei, isch zwar steinig, aber guet. E Teil geit dür buschige Wald wo uf däm karge Chalchbode es hert’s Dasii het u chley a ds Tessin mahnet. Teils geit es aber o dür Fäldli, wo zuewachse, will d Buure g’storbe sii, oder ds Land verlah heit.
Am Mittag si mer bi re Privatfrou im Dörfli Dupila (Foto). Si bewirtschaftet ihrer Terrassefäldli no. Luter früschi u montenegrineschi G’richt stöh uf em Tisch unger der Pergola parat. Super u sehr sehr guet! O Vegetarier chöme total uf ihrer Chöschte. Em Schluss chönnt g’rad no ne Gruppe cho ässe, es hät no g’nue.
Der Wäg wyter bis Virpazar geit zersch me Bach nah. Später dür ne schmale Trampupfad em Hang nah ds Tal füre.
Später lande mer uf me teerete Strässli. E Teil vo der Gruppe laht sech lah i ds Dorf füre füehre u die ganz herte Wanderer näh die letschte Kilometer o no unger d Füess.
Öppis nah de Viere si mer zrügg in Virpazar.
So, itz chunnt no ds Nachtässe. I gloube, i darf daheim nümm uf d Waag. (Das fingt hinech uf me nacheboune Schiff statt. I ha grilliert’s G’mües.)
Was ha n i g’seit, es git meh Bildeli: