Es härzlecht’s – Mirmengjesi- us Albanie
Tages – B’richt :
vom: 8.10.24
in: Tirana
was:
… isch passiert …
Morge früech ufstah, bizyte us em Huus: Das tönt nach ere Reis.
I reisle hüt nach Albanie.
Hui, da schwirre ganz viel Urteil, Vorurteil meischtens, dür e Chopf.
Einersits die ganzi Vergangeheit vo däm Land. Es isch äbe e Teil vom Balkan. De der Islam, 60% vo der Bevölkerig g’höre däm a, – näbscht Orthodoxe, Katholike, Jude u Atheischte e grosse Anteil. Aber, me wird nid müed z betone, wie friedlech d Albaner zämeläbe.
De ds Bild vom «Armenhaus Europas», d Emigration vo de Lüt u ds Bild wo e Teil vo de junge Albaner i der Schwiz vo däm Volk präge…
Es isch zmingscht alles e zweite Blick würdig für sech e eigeti Meinig z bilde.
Vor em Mittag flüge n i problemlos im chalte, rägnerische Züri los u lande de im Louf vom Nami i me warme (25°C) u sunnige Tirana.
E grossi Stadt für nid z säge e Grossstadt. Riesegi Boute, Hochhüser i allne mügleche Forme präge d Innestadt. Es isch es Spielfäld vo verhinderete Archtekturwürf us der ganze Wält. Grad dernäbe g’seht me o chlyni Ruine vo früechere Jahrhundert, wo no nid abg’risse worde si. In Tirana ruumt me furt, was im Wäg isch; – nüt vo Heimat u Ortsbildschutz.
Mit em Bus fahre mer i ds Zäntrum iche, i ds Starlight-Hotäl. Fürnähm! Wie ganz viel Hüser nöi b’boue (u o wie ganz viel, no nid fertig). Villicht mit Gäld us em Usland (us der arabisch Wält oder vo irgendwo…)
Nach ere Pouse mache mer is zu me Stadtrundgang uf. Zwo Stung loufe mer dür ne Idrücklechi Gulisse u es git gäng wieder nöii Bilder vo dere Stadt. Schad si mer nume ei Tag da.
Znacht git es uf re tolle Terrasse i me Hingerhof, zmitts i de Hüser. Es isch warm, der ganz Abe. Mittelmeerklima (d Adria isch nid wyt wäg.)
Es wird spät.
Ja, u de d Albaner u Motorfahrzüüg… ganz prominänt u riesig die dütsche Margge mit Garage im Land verträte (Stärn, Ringe, BMW, VW…) vor em Ischlafe gäbe si es Konzärt vor em Fänschter.
