6.7.22 Vo Sonogno bis Lavertezzo
D Idee i ds Verzascatal z gah, ha n i scho letscht Jahr g’ha. I bi scho einisch g’sii, i gloube ir Semerzyt, i gloube mit em Pierre.
Zersch mit em Poschtouto vo Locarno bis Sonogno 🚍
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Wo n ig hüt em Vormittag bi mit em Poschi a cho (wieder e Superverbindig) bi n i zersch dür ds Dörfli Sonogno g’loffe. Supertouristisch, die meischte Hüser si umg’wandelt i Wucheänd- u Feriehüser! Es het es riesigs Geböide, wo als Feriecamp a g’schribe isch. O der Camping isch nid g’rad chli. Ei Buur ha n i g’seh. Dä het äuä Gäld verdienet, – ömu de Maschine nah.
Mit mir im Poschtouto si ne ganzi Horde, vorallem Schwizer, acho. Lut u i Dialäkte, wo ehnder verbote g’höre, isch alles kommentiert worde: Priise wo z tüür, Agebot wo z schlächt, Tessiner wo überall parkiere …
 |
 |
 |
 |
I bi de hingere g’loffe zum Cascata La Froda. Herrlech, wie ds Wasser da ache chunnt, aber z chalt zum Bade. Es het no weni Lüt hie un i g’niesse die Stimmug.
I loufe de der glych Wäg zrügg, i ha nähmli ungerwägs ds Grotto Efra g’seh. Dert muess i es Kafi gah ha.
Wo n i de der Wäg dür ds Tal dürab unger d Füess nime, merke n g’ly, dass anger die Idee ou g’ha hei. Nu jasode! I hasse’s, we der Wäg äng isch, we d Lüt hinger eim so dicht ufschliesse. 😉
Geschter bi n i ame Ort g’sy, wo me nume z Fuess häre chunnt. Da wo me mit Outo cha häre fahre, wird me aus Fuessgänger hüfig fasch «überfahre». Es het sehr viel Lüt ds Sognono.
Itz höckle n i uf Steine ir Verzasca u g’niesse ds Rusche vom Wasser. Um em Wäg hinger mir göh d Lüt düre.
Nach em Mittag isch de irgendwie gar nid so schlimm. Ds Rudel het sech usenagg’loffe. I chume zügig vorwärts. Mal abe, mal ufe, aber so isch das ja im Läbe. Der Wäg isch meischtens rächt guet, – steinig äbe. I loufe meischtens im Wald, rächts oder links vo der Vercasca. Das Wasser u siner Farbe fasziniert: blau, türkis, grüen u drüber die wiissi Gischt. Mal bi n i ganz am Wasser, de wlieder hundert Meter wäg, – aber g’höre tuet me’s fasch gäng. O ds Bachbett isch es Gedicht. Die Steine, oder besser Felse, hei all Farbe. Viel si isehaltig u drum roschtrot. Das git e tolle Kontrascht zur Farb vom Wasser.
O ungerwägs triffe n i geng wieder uf Hüsli, wo um b’boue si. Bi teilne isch diräckt e Booking Verwies, zum se reserviere. Bi angerne Boute si Blache über ds ganze Hus zoge. Die het sech äuä e Immobiliehängscht oder e Bouherr a g’eignet. E Investition wo me Sorg het derzue. Angeri Hüsli si Ruine u verg’heit.
Je nach däm, wär wo wohnt, wärde Stachudrahtzüün u viel privato – Schildli ufg’sellt.
D Tour hänkt chley a. Immerhin sis meh als 20km. Aber i schaffe’s. Je nächer dass i mim Ziel chume, deschto meh Lüt si im Wasser. Ds Lavrtezzo isch e Rieserummel. Ds Internet het derfür g’sorget, dass die Badende international a reise.
Zum Glück chunnt mis Poschi. Wo n ig aber g’seh, wieviel da wei istige, dänk i a mini Zugreis. Aber, Poschtouto dänkt mit u schickt g’rad es zwöit’s G’fährt. Toll
Mit mim hütige Usflug bi n i trotz allem zfride, – o we n i müed bi.
