Tja, we n ig hät chönne, wär ig hüt im Bett blibe. Aber denn, wo n ig buechet ha, isch dä Räge-sturz-bach no nid vorus z g’seg g’si. Früecher wär ig zur Veronique g’gange, – früecher… I ha ds G’füeu übercho, ig müess trotzdäm no chli wäg vo Rappi. E Wuche am Vierwaldstättersee: das het mer i g’lüchtet, – drum ha n i buechet. U itz: e Wuche Räge isch a g’seit. Schmarre! Aaaauso: was macht der Eduard? Afe einisch uf Beckeried. Dert tüecht mi, e Schifffahrt bis Luzärn das wär’s. Bi anhautendem ‹Schiff› tuckere ig über e See. Ds Luzärn isch ds Wätter o nid viu besser, obschon – so gäge Weschte zue isch der Himmu offener.  Zum Ichecke muess i öppe am füfi bim Hotäu si, drum blibe n i nume für nes Kafi u stige gli druf wieder uf n es Schiff i Richtig Beckeried.

Landungsbrücke 5, 6006 Luzern, Schweiz

Der Eduard Eberhart logiert im Engel in Emmette – eeee -. Het mi no witzig tüecht. Am Abe muess i no chlei dür ds Dorf. Läck, sövu Bärgbahne wie ds Emmette ha n i no säute g’seh. E Teu g’seht us, aus wär si scho rächt aut u e Teu si äuä privat (?).

Es tüecht mi, i müess da einzelni i de nächschte Tage usprobiere.